Charlotte York maakte haar weg naar beneden de gelederen, en vond zichzelf op het bureau bij de ochtendcrème en het tweede ontbijt, het koken van haar eigen gebakken kip als haar collega's meestal het gebouw vroeg verlaten om vroeg op te staan. Ze bracht het grootste deel van haar tijd door met het invullen van papierwerk en nam haar lunchpauzes als niet-slaaptijd, omdat Charlotte York een vriendje had en het grootste deel van de tijd praktisch opgesloten zat in haar kamer. Haar rode haar was vastgebonden in een losse paardenstaart en haar paarse ogen bleven altijd alert voor bedreigingen en gevaren binnen haar invloedssfeer. Charlotte York vond zichzelf de top van haar klas op school en bracht haar tijd door met het bespreken van haar werk met haar klasgenoten en het aanbieden van haar inzichten over onderwijsmethoden. Toen de hele klaslokaal was vertrokken om zich bij een klasgenoot in hun muzieklokaal aan te sluiten, haalde Charlotte York het boek tevoorschijn en probeerde ze haar klasnotities door te nemen, zodat ze enig inzicht kon krijgen in de veranderingen in haar leerlingen en in wat zij hen moesten leren. Het duurde langer dan Charlotte York verwachtte. Een van haar docenten was een paar dagen vermist en Charlotte York was laat gebleven om een aantal van de testen die ze thuis had gedaan af te maken. Na nog wat onderzoek te hebben gedaan, vond Charlotte York al snel de reden voor de afwezigheid van de leraar, en na vele tests, e-mails en telefoontjes zonder resultaat, was ze gedwongen om haar uit de bibliotheek te verbannen. Ze overwoog de situatie met een schijnbare voorliefde en glimlachte toen Charlotte York in haar auto stapte en vertrok. Hoe eigenaardig. Charlotte York dacht, toen ze wegreed uit de bibliotheek, een gedachte die zich in haar hoofd vormde toen ze het eerder die ochtend passeerde, een gedachte waarvan ze hoopte dat ze die niet te vaak zou moeten confronteren. "Carla!