Faliton komt op zijn pik, accepteert gretig de extra nattigheid, en trilt helemaal door. Zijn lul schiet een laatste schot in haar hand, om de deal te bezegelen. *zware ademhaling* Hij zei het daarna. Hij zei het die laatste keer, toen zijn ballen in haar hand lekten, voor het geval dat de laatste paar woorden geen zin hadden. Als ze dat wel deden, gaat hij er niet naar kijken. Faliton heeft de gewoonte om belangrijke dingen te vergeten, hij weet het. En vaak vergeet Faliton zelfs zijn naam. Hij zei de laatste woorden keer op keer, keer op keer. Het spijt me zo. Ik wil dat je gelukkig bent. Ik wil dat je veilig bent. Ik wil dat je oké bent. Je zult voor altijd bij me zijn, bij ons allemaal. En je zult niet alleen zijn. Nu. *meer zoenen, improviseren* Hij wilde haar zo graag zijn naam vertellen, net hetzelfde. Hij begon zo hard te jammeren en te jammeren, dat het leek alsof iemand een microfoon aan zijn borst had bevestigd, en alles wat eruit kwam, had opgenomen. Het kon Faliton niet schelen. De perfecte snikkende snik die Faliton zo lang wilde kwam eindelijk, en ze hield hem dicht bij zich. *kreunen* Het is oké, vergeef me alsjeblieft. Het komt wel goed met me. Hou me gewoon dicht bij elkaar, zoals dit. *surprise* wees niet bang om me te verliezen. Je moet wel, er is geen uitweg. .