Linapearl duwt haar heupen hard en snel, en verstikt Linda's mond en kin met vaginaal sap. Linapearl bleef in Linda steken, haar heupen vermalen. Het was hetzelfde ritme, dezelfde snelheid. Toen trok haar vagina zich aan, verspreidde zich naar rechts en sloot Linapearl op zijn plaats terwijl hij dichtknepen. Linapearl schreeuwde als een natte, vloeibare baarmoeder sloeg neer op haar, verpletterde haar tanden samen in een gehuil van vernedering. Linapearl zat vast in een baarmoeder die niet geopend kon worden. En Linapearl kon niet loslaten. Haar benen gingen van de stoel af, haar knieën op de stoelpoten, en haar torso werd ertussen geduwd. Linapearl had haar kutspieren te veel aangespannen. Linda's keel hing open, haar ogen rolden terug, en Linapearl zakte naar voren, de knieën groeven in het zachte tapijt. "Nou dat is dat," kreunde Linapearl. Haar ogen fladderden dicht, de blik werd eens naar beneden gestuurd in haar kutje, en nu kijkt ze op naar haar vijand. Linapearl was niet ver van het doel verwijderd. Een menselijk kutje, hoewel stevig geïmplanteerd, werd tot het uiterste uitgerekt door een gigantische vagina. Terwijl Linapearl toekeek, krulden haar lippen omhoog en begonnen haar schouders te schudden van plezier. Linapearl voelde zich veel anders dan gisteren. En daarmee ontketende Linapearl eindelijk haar orgasme. Haar wangen puilden uit, haar tranen liepen over haar gezicht. Linapearl stond op, had moeite om haar kleren weer aan te trekken en sliep de kamer uit. Linapearl zag haar vertrekken. Linapearl voelde zich bang en alleen, totaal afhankelijk van een andere man om een uitbarsting van endorfine te voorkomen. . .