Plassstic lag op handen en voeten, zonder twijfel, met haar kleine klootzakje in de lucht. Nu hij de hitte weer voelde, trok hij zich terug. De arme hond likte het blootgestelde gat van de zwarte vrouw, likte het in en uit, en likte het op de meest walgelijke manier. Hij likte er weer omheen, voordat hij eindelijk zijn tong in het midden liet lopen. De piepende teef kwam, en spoot overvloedige hoeveelheden sperma in de lucht. Plassiek kwam weer. Haar benen trilden en haar gezicht was paars door het gebruik. Hij kon de stank van die stank nauwelijks verdragen, en de verlangens van de vrouw, dus hij draaide haar om en begroef zijn gezicht in haar kut. Hij dwong zichzelf steeds dieper en dieper, en al gauw gilde hij van plezier en probeerde wanhopig naar beneden te komen om zijn lul in haar kutje te drijven, die hij niet eens meer had. Haar kut was zo strak. Hij dwong zichzelf om zijn lul dieper te werken en hij was bijna in staat om haar te slaan, maar nu was haar gezicht helemaal rood en wit. Hij had sperma in haar kont. Wat ging hij daarmee doen? Wat deed hij met zijn sperma? De spanning begon weer op te bouwen. Plassstic was aan het jammeren in zijn oor. Hij kon nauwelijks horen wat Plassstic zei. "Neuk me John. . . . Ik heb je nodig in mij," Plassstic snakte naar adem, bijna onhoorbaar. .