Linapearl rzuca biodrami mocno i szybko, dusząc usta i brodę Lindy sokiem pochwowym. Linapearl wciągał Lindę, mieląc w nią biodra. To był ten sam rytm, ta sama prędkość. Następnie jej pochwy dokręcone, rozprzestrzeniając się na prawo i blokując Linapearl w miejscu, jak to ściskał mocno. Linapearl krzyczał jak mokre, płynne łono uderzył w dół na nią, miażdżąc jej zęby razem w wycie upokorzenia. Linapearl był uwięziony wewnątrz łona, które nie mogło być otwarte. A Linapearl nie mógł się uwolnić. Jej nogi uniosły się z krzesła, kolana na nogach krzesła, a tułów wcisnął się między nimi. Linapearl za bardzo zaciskała mięśnie cipki. Linda miała otwarte gardło, oczy się odwróciły, a Linapearl nachylił się do przodu, kolana wykopały się w miękkim dywanie. "No właśnie," Linapearl jęczał. Jej oczy trzepotały zamknięte, spojrzenie raz posłane w dół do jej cipki trickling dół jej twarz teraz patrząc w górę na jej wroga. Linapearl nie była daleko od celu. Ludzka cipka, choć mocno wszczepiona, była rozciągnięta do swoich granic przez gigantyczną pochwę. Gdy Linapearl patrzyła, jej usta zwinęły się do góry, a ramiona zaczęły się trząść z przyjemnością. Linapearl czuła się znacznie inaczej niż wczoraj. I z tym, Linapearl w końcu uwolniła swój orgazm. Policzki wypukłe, łzy spływały po jej twarzy. Linapearl wstała, walczyła o ponowne założenie ubrań i wyrzuciła się z pokoju. Linapearl patrzyła, jak wychodziła. Linapearl czuła się przestraszona i samotna, całkowicie zależna od innego mężczyzny, aby zapobiec wybuchowi endorfin...